Afşin Dualı Şiirleri - Şair Afşin Dualı

Her acımda yanımda sen,
Dile gelsen yanımda sen olmasan,
Acım olsa yalnızım ben,
Dilimin kötü karakteriyim ben..

Cezaların kesin hükmüyüm benim,

Boğuldum gözyaşlarıma bi anda,
Benziyorsun her gördüğüme,
Yada herşeyde gördüğüm sende,
Odalarına kapandım aklımın senle..

Vah ki halime tutuştum,

Bütün çıplaklığıyla ortaya çıkarmak,
Bugün ve yarını hazırlayan dünü,
Yalnız kelimeler dindiriyor acıyı,
Kaybolduk içinde eriyip yalnızlığın..

Yalnızlığı anlattı kelimeler,

Kelâm ebeliği yaptık,
İntikâm açlığımı sözlerimle dindirdim,
Düşlerim meşguldü,
Ellerimde ne varsa yandı..

Çakal tüyünü bıraktı,

temizleseydi geçmişim, şimdiki hatamı,
neye yarar parçalayıp, sonra onardığın,
ümitlerin, sen diye haykırışını..

seyre dal, seni oynuyor hayal ettiğim, tiyatro sahneleri,
hep başroller terk ediyor, perde arkası,

basit mi bırakıp gitmek,
hiç yokmuş gibi geçeceğini kabullenmek,
ne kadar zor olsada bildiğini söylemek,
acı veriyor her seferinde bilmeden kırıp incitmek,
ya da bilinçli kırıp, darmadağın etmek..

Bilmenin laneti,
Bilememenin gafleti,
Gözler bulutlandı,
Dertler kemirgen ve vahşi..

Dağlar kalemler ucunda serap,

boyun eğdik, haklıya haksıza.
biz direnemedik..
sual oldu günahlarım,
süre gelemedi pişmanlık,
zamanı geçti hatıranın..

Kaybettiklerimin sancısını çekiyorum,
Hakkımın hesabını herkesten soracağım,
Konular dağılıyor kafamda,
Toplayamıyorum ölüleri..

Kutsal yerleri kirleten sözler,
Heyecanlı bağrışları duydum,
Uzanan dehlizlere baktım,
Gözlerime dolan kanlı tükürükler..

Yüzümü avuçlarım arasına aldım,