Afşin Dualı Şiirleri - Şair Afşin Dualı

ruhsatsız kelimeler,
hayatıma yer yapmış, gitmiyorlar,
silinmiyor izi kalmış yalanlar,
virdi olmuş hayatın, tekrarlanıyorlar
durmadan günahlar..

gerçekleri, öğrenmekten korktunuz,
kaçmakta buldunuz çareyi.
söyle, kimsin sen.?
uçsuz deryanda mı buldun, kendini..

sözleşmek acı verdi,

Vazgeçtim benden eksikleri topladım,
Dağıttığı rüzgarın duygularım ile hemhalim ,
Geçmişim geleceğim vazgeçtim işte sevdim,
Ruhum esirdi prangalardan kurtuldu,
Fırtınanın okşadığı gözyaşlarımı senle dindirdim..

yaşadıklarım, yaşadıklarınla birleşsin,
kötü hatıralar, boşlukta çekimlensin,
hayaller sahnede kalsın,
istemem, ne kadar acı an varsa,
ela gözlerimi, anma istemem,
al bende ne kadar hatıran varsa..

boşa geçirmişim yılları dersin,
yaş ilerliyor artık, bizden geçti dersin,
birgün başın alıp gidersin,
yada hüznün kahrıyla, türküler söylersin..

gün gelince biz değil miyiz ölen,

Ruhum özgür firar gözlerimden kaçıyor ,
Mahçup lüle saçlarına bu yüzüm,
Kalbim Rabbim'den hep seni dile getiriyor ,

Gözyaşlarım kurudu çölde bedevi ben,
Yağmurlar yağdı güller açtı şu sendeki gönlümde ,

yıktılar ya ahlakı,
gözlerimi yere çiviledim..
edep ile giden yolu bulur,
yolunu kaybeden, sefil tekfur..
bir amaca hizmet edenler
bir yana, niyeti iyi beşerler..

göreceklerimle pişmanlığımı,
gördüklerimle görüyorum tezden,
gece karanlığında rüyamı,
sahnesi bulvarında kaybettim ben,

ördüm çaresiz bu kişiyi,

kalbimin tüm odalarıyla sana sığındım,
kaçtığım gölgemin şerrinden, sana sığındım,
ey yeri göğü yaratan Allah'ım,
tüm benliğimden uzak, Rahmetinle kapındayım..

sıkıldım tüm sırıtan suratlardan,

kıymetlim..
insanların çağı sona erdi,
devir, sahtekârların devri,
aldatan, kendine inandıranın devri..

fırtınalar kopuyor tââ derinden,