Adın Muharrem Şiiri - Yorumlar

Güne düşmeyi çoktan hak etmiş şiiri ve şairini kutlarken, şiiri günün seçkisi olarak güne taşıyan seçki kuruluna teşekkür ve saygımla...

Birdeki canlılık ve güzel anlatım haz vericiydi. ++ kutluyorum. selam olsun.

günün şiiri ve şairini kutlarım

kutlarıöm güne düşen şiiri şairi

Senin göremediğin güneşli günler kadar
Uzak şimdi bana o sözcükler.

Yürüyemediğimiz yollar var çocuk
Ah ne kadar kırgın bakıyorsun
Ne kadar da kırılgan
Haklısın… ---
Ferda hanım bu anlamlı şiirinizi ve sizi kutluyorum saygılar.

günün şiiri çok güzel kutlarım...Ferda hanım..

İlk okuduğumda da çok etkilenmiştim şiirinizden...

Tekrar aynı hazzı alarak okuduğum şiirinizi içtenlikle bir kez daha kutlarım Ferda Hanım.... Sevgilerimle....

Yine sayfadayım..

Şiiri ve değerli Şaireyi bir kez daha kutlarım..

'Adı muharrem..
Ali, Mehmet, Hasan olsa ne değişir?
Çocuk mu değil mi?
Hikayesi 'kağıttan..' Hayattan.. Ama 'koparılıp alınmış' bir hayat!

Elinden tutan olmadı belki.. 'Hadi sana bayramlık alalım, oyuncak alalım.. ' diyen hiç olmadı.. Belki sıcak bir yatağı, akşama önüne konan sıcak çorba da olmadı.. Okşanıp sevilmedi belki hiç..
Ama onun da hayalleri vardı.. Kavgası vardı, yarına dair umudu vardı. Yoksa ne işi vardı 'yapayalnız Kızılay'da?'
Ekmeğini taştan çıkarmayı öğrense, büyüse, serpilse.. Kim bilebilir bir işin, bir masanın, bir kürsünün, tezgahın sahibi olamayacağını?
Karga kovalayan Mustafa nasıl oldu ise 'Kemal', o da olurdu kim bilebilir?

'Koparıldı' ya o meydanda yaşamdan!
Ne hakla, hangi vicdanla!

Öpemediği yanaklar.. Öpülmeyen saçları.. Kaldı mı geride şimdi?
Vicdanlarını 'mezara gömmüşler' onu da mı katletti?

Yazık!
Güvercinleri beyazdan 'kızıla' boyayalım artık..

Ne yazacağımı bilemedim şiiri okudukça.. Öyle dokundu ki..
Duyarlı, ince şahsınızı ve anlamı büyük şiirinizi kutluyorum Ferda Hanım.. '

Ah... O çıplak ayaklı çocukların adlarından başka ne çok şeyleri vardır güzel olan. Hani o bakıp da göremediğimiz. Bazılarının da görmek istemediği...Ahmet Mehmet, Hasan Hüseyin, Baran, Artin, ne fark eder adları.Her adımları tutsak, sokaklar onlara tuzak. Hem sokaklara salıverip acımazsızca, hem de sokak çocukları koymuşlar adlarını. YAZIK...

Ah o çocuklar... Onları yaksa da ısıtmayan güneşleri vardır onların. Mavisi çalınmış gökyüzleri. Belki kirden yapışmış, içine tarak işlemeyen saçlarını okşayanları yoktur. Ama o kocaman umutları vardır ya... İşte o her şeye bedeldir.

Belki sen toprağa düştüğünde,
Büyüklerin yüreklerini gömdükleri yerden
Kızıl güvercinleri de gökyüzüne salarsın…


Acaba mı diyesim geliyor... Ah... Ne çok düştüler toprağa da sızlamadı vicdanlar. Ne desem bilemiyorum. İçimden bir şeyler koptu şiirle birlikte. Kutluyorum Ferda hanım.Sevgilerimle...

Feyza Hepçilingirler'in 'Yazanak' adlı öyküsünde bir Ali vardır... Yazlıktaki kafelerde garsonluk yaparken tanıdığı... Zamanla dost olurlar ve ona neden 'Piç Ali' dediklerini anlatır büyük bir kabulleniş ve olgunlukla... Onu anımsadım şiirinizi okuyunca...
Sokaklar erken büyütür çocukları, aslında onlara artık çocuk da denilemez ya!.. Birçok 'büyük'ten daha büyüktür onlar... Bir konuşsanız, elinizi bir uzatsanız size dönüverirler günebakan gibi... Önce ürkek bakışları ve kısacık cümleleriyle... sonra pırıl pırıl gözleri ve peşinden atlı kovalar gibi nefes nefese konuşmasıyla sizi konuşturmaz... Anlatacak çok şeyi vardır... Onu her zaman 'adam' yerine koyan, fikrini soran da yoktur... hazır bulmuşken... çağlayan gibi gürül gürül akar...

Ha, adı mı?... Çok önemli değil... O sadece bir 'çocuk'... Hayat ona en ağır yükü vaktinden önce yüklese de... sadece 'çocuk'...

Çok şey daha yazasım var Ferda Hanım... Şiiriniz bana çok şey söyledi, ben yakalabildiklerimi yazdım...

Hep yazın!... Kaleminize, yüreğinize sağlık... İçtenlikle kutlarım... Sevgilerimle..