Şimdi suskunluğumu bozup yazma vakti, ihtilallerden çıkmış devrik masalları, harabe olmuş düşlerimden incitmeden çıkarma vakti.
Parmaklarım ölümler sunarken şiirlerime, mısralara dilenip, elvedalara ağlama vakti
Birikmiş suskunluğumun yanında, kefenimi kundaklama, yüreğimi diri diri yakma vakti
Adımı unutma sevgili, unutma adımı
Ayrılıklar kaç yıla pay edilir ki, her güne yetecek acılar nefesime ulanmışken, güneş yüzü görmeyen acılarım yavaş yavaş dökülüp, ışığımın üstüne zifiri bir karanlık çökmüşken, suskunluğum mu günahımdı
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Kaleminize, yüreğinize sağlık... Okudum okudum tekrar okudum harikaa yüreğiniz gam görmesin
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta