Adem Ulutaş Şiirleri - Şair Adem Ulutaş

Bahar gelmiş banane gönlüm dönmüş hazana
Sensiz geçen mevsimler bahar deyil kış bana
Kadehimde sen varsın içerim kana kana
Efkar bastı gönlüme dertlerim dile geldi
Ben baharı neyleyim bahar senle güzeldi

Taylar arpa yiyor diye,
Eşekler isyan ediyor.
Ve nihayet paşa beye,
Uşaklar isyan ediyor.

Gönlüm bulandı tasaya,

Hangi işi yapar isen yap oğul
İçinde Allah'ın rızası olsun
Üç günlük dünyada olma kula kul
Peygambere ümmet Allah'a kulsun

Adaletten dirhem şaşma malısın

Çok özledim yavrum seni hasretinle yanarım,
Hayalinle avunur geçmişimi anarım,
Anne deyip boynuma sarılmanı umarım,
Ne gelir elimizden kader bu işte çanım,
Bana el gibi durma ben senin öz ananım.

Hele biraz dayanın ne kaldıki şurada
Aşk acısı çekenler bekleyiniz sırada
Üç yıl sonra buyurun yeni kalpler burada
Duymayanlar duysunlar aşka çare bulundu

Madem acı veriyor uğraşma eskisiyle

Bana bir ayna verin
Yüzü değil yüzsüzleri göstersin
Gönül çalan hırsızları göstersin
Utanmazı arsızları göstersin

Bana bir ayna verin

Dostlarım başımda okuyun ayet
Sizle geçen günler buluyor ahir
Uzun yıllar sonra geldi nihayet
Doğumumla beklediğim misafir

Kına yakmak adettense kurbana,
Ellerime kına yaktım bilesin.
Aşkın beni çekecekse urgana,
Yar boynuma kement taktım bilesin

Varlığında varlığımı yok ettim,

Binalar yükseldikçe mağrurlukta yükseldi
İnsanlar insanlara tepeden bakar oldu
İnsanlık yerle yeksan binalar göğü deldi
Yırtıldı ar perdesi günah aşikar oldu

Görmez kimse kimseyi yarasalar misali

Kamer şemse sevdalı nurunu ondan alır,
Dertten başka nem var ki ne vereyim canana.
Gül bülbüle sevdalı rengini kandan alır,
Bülbül nasıl inlemez gül uğrarsa hazana.

Ey benim yaban gülüm yad ellerde açanda,