Ey gönül..
Ne telaşın ne savaşın bitmiyor
Beden istesede ruhum gitmiyor
Serzenişim , intizarım dinmiyor
Bir şivekâr arzusu mu..?
Hiç bir anım birbirini tutmuyor
Bu şiir Aydın Sevgi şair üstadın şiirine nazire olarak yazılmıştır..
Güzel dostum has yürekli Aydınım
Bu zaman bu devran ezdirdi beni
Şansıma bahtıma artık dargınım
Hâkkı inkar eden ezdirdi beni
Geleceğim bir gün ansızın
Belki tüm umudunu kesmişken
Zülüflerine kârlar yağmış olur belki
Belki göz pınarların kurumuş olur
Cemalinde yılların derin çizgileri
Bu Kader mi,yoksa mukadderat
Tevekkül de dilim,andı gelmesin
Beklemek seni,ahdimdir sadakat
Elde kalem,ismin andı gelmesin
Sersebil ömürden geriye kalan
Vasfı baki olanın ilmine tarif gerekir
Aklı Kamil olanın işine tabir gerekir
Ârif ile dost olanın gönlüne âşk gerekir
Velhasıl, akıl gönül dost insana bir gerekir
Bahtsız gönül bozkıra döndü ama
Sonunda bir çiçek açacak gibi
Çok acı çektim bağrım yandı ama
Birisi halimi soracak gibi..
İstesin göklere açarım kanat
Ol Gani settara gel ram olalım
Bilelim bu gençlik bitip gidecek
Verdiğimiz ahde sadık kalalım
Emanet bu ömür bitip gidecek
Kalmadı kimsede bir ahde vefa
Gidiyorum...
Yaşamadan geçen çocukluktan
Hiç oynamadığım oyuncaklardan
Giymediğim ayakkabılardan
Çok sevip ,oynayamadığım topumdan
Düşüp kalktığım tozlu yollardan...
Gitmedi bir türlü kalem kağıda
Ne elim tutabildi
Ne parmaklar yazabildi
Aslında ne çok şey biriktirmiştim
İçimde sana dair...
Gönül dildarim siması bâhâm
Gam hicran çölünde ziyası vâham
Yazmaz oldu artık sırlı kalemim
İsminden başka dile gelmez sühan
Yıldızlar içinde şavkı kâmerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!