Kırdığın kalbe dikkat et tamir edemezsin
Her konuştugunu laftan sayma bilemezsin
Dostun nerden kırıldığını hissedemezsin
İyilik yap unut insana onunla övünmeyesin
Kalpsize sevgi besleme beyhude anlamaz
Ayın serabından
İnsanın cefakarından korkma
İkiside çalışırlar aydınlık yarına
Güneşin şiddetinden
İnsanın münafığından kork
Küçücük bir çocuk dalgaların kollarında
Yatıyor sessiz derin bir uykuda
Döşeği kumdan insanlığın uzağında
Aylan bebekler ölmesin kumsallarda
Hangi dalgalar yıkar senin bu ayıbını
Aynaya bakma et görürsün
Kalp aynana bakki kendini görürsün
Olmayacak şeyler böğürürsün
Bir nefes sonra belki fermanı ölümün
Kardaş , kardaş babamdan yazmaya kelamın bitti mi
Baba dediğimde gök kubbemiz dayandığımız dağın erimeyen karı halil ibrahim sofrasının bitmeyen bereketi giderken iki damla yaş bırakıp geçti gitti
Üzerimdeki kol kanat gölgesinde ferahladığım kos koca bir çınar idi
Babaların göz yaşı içe akar
Belli etmez yüreğini yakar
Bağrına taş basar
Göz yaşını yere dökmez nimet sayar
Taşlardan bile su çıkar
Bana bir söz söyle
İçinde hile hurda olmayan
Seni bana kırdırmayan
İnsanlık adını suçlamayan
Bir hırs uğruna dünyayı kavuran
Bir sıkıntı anı bana dokunan
Beni bana sorma firardayım
Bana ettiklerinden sonra
Gör ne hallardayım
Zalimin zulmü varsa
Ben şuan
Kulların duasındayım.
Bu akşam dışarda baş başa
Kahve içelim
Sahilde taşlara vuran dalgalara karşı
İnsanlardan birazda uzaklarda
İçimizi çekelim
Sen benim beddualarımdan birisin
Sevsemmi sevmesemmi sen kimsin
Belliki yoluma çıkan bir sevenimsin
Şu alemde kim bilir nesin neyin nesisin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!