1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Bu şehrin sokakların da yürüdük,
Oturduk dinlence yerlerinde saatlerce
Umutsuzluğa kapıldığım gecenin her birinde
Sırdaşım oldu zamansız kederlerim
Gün batımında çocuklar koşarken
Ve yalın sensizlik bedenimi sararken
Omuzum da omzunun sıcaklığını duydum.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta