Hiçbir dil,acziyetimin sözsüz kitabını anlayamaz.
Can kırıklarını taşıyacak kadar güçlü değildir bu yürek.Acizler ormanın aç aslanıyım.Sol yanımda ürkek ceylanları dolaşır.Bütün açlarım acılarımda. Sana açlığım acizliğe kafiye.İmgesel hayaller kadar sessizleşir halim.
-Beni ben bilir, bir de benden sonraki “ben “bilir.
Bir iç çekiş destanı okunur epik vuslatlarıma giderken. Bir içe öyküsel devinimler kazınılır. Manasını kaybetmemiş sevdaların Manas’ı olurum. Yazarak bitmeyeceğini anladım.Yaşamak lazım seni Mislina.
-Göğüs kafesimde yuva yapan bülbülün güzel sesinden seni dinliyorum. Gülünün türkülerini söyler.Gül cemalinin öykülerini anlatır.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta