Hayal dediğin aslında olmasını beklediğin bir umuttur
Kurduğumuz hayaller bizi zirveye çıkarmaya yetmedi
Bir gün düşünürken bir köşede
Düşündüğümüz hayaller düşlerimizde kalırdı
Oysa biz yaşamak isterken hayallerimizi
Umutlarımızı kaybetmeye başlardık.
Yazarken anılarımı
Düşlerimin arasında kayboldum
Tutunurken en ince umuda
Kırıldı birden kanatlarım
Uçup gitmeye çalışırken
Düştüm yersizliğime
Bir duygudur insanın annesi
Bir hasret,
Bir özlemdir
Onu kaybettiğin an
Bütün duygularını da kaybetmişsindir.
Aşk bir kelebeğin kanadında
Aşk bir kuşun bakışında
Aşk bir güverci’nin gagasında
Aşk bir anka kuşu’nun külünde
Aşk bir türkünün ardında
Bir uğultu düştü gözlerime
Yenilmiş bir çocuk yüzü dağıldı suratıma
Terkedilmiş bir feryat geçti yüreğimden
Sızmış kuytu bir köşede,
İnatçı bir acı takıldı peşime
Sararmış yapraklar gibi
Tükenmiş umutlar gibi
Kurumuş dallar gibi
Ben sana aşığım
Yıldızlardan akar gibi
Dön bir daha bak kendine
Bırakma orada yüzünü
Gittiğin yerde kalsın
Düşen bu sonbahar yaprağı
Bıraktığın yerde kalsın
Bir sabah doğdu güneş
Bir sabah dağıldı tebessümler
Yırtılan dudaklardan
Bir sabah sana âşık
Bir sabah seni sevmek yaşandı
Bunca acı, bunca kin, bunca nefret niye güzelim
Yoksa sende mi gidenlerdensin arkasına bakmadan
Yoksa sendemi ağlatıp gidensin mendil uzatmadan gözyaşlarına
Bir ben anlamadım seni bir ben yaşamadım
Bana karışma dedin karışmadım
bir el bir ele vursa ağlarsın
bir ip bir ipten kupsa bağlarsın
hayatta hep iyilik yapmaktı muradın
bu dünyada herbişeye bilmem niye yanarsın
hiç bekleme durma hayatını yaşa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!