Yitik bir sevgide masmavi bir dalgada
Seni düşünürken sahile vurdu yüreğim
Bütün bunlar bir sürgün
Bütün bunlar bir işkencenin son hali
Hani diyorum
Bir dal parçası gibi sebepsizce
Bir ağaç gibi kendinden habersizce
Bir yıldız gibi sahipsizce
Bir sürü yıldız arasında kimsesizce yaşadı.
İlkbaharda ekti çiçekleri bahçesine
Bir duygunun arkasına saklanırız çoğu zaman
Yüzleşmek zor gelir yaşadıklarımızla
Çoğu zaman kaybolur, bir zaman değer verdiğimiz değerler.
Tam gerçekleşecek zaman geldi derken
Körelir artık içimizdeki düşünceler…
Tarihin yanılgısından kurtarınca kendimizi
Zamanın boşluğuna bıraktık.
Yılların kuşatmasından kurtulunca
Asırlara dayadık sırtımızı.
Bir bahar akşamında sevdalandık haberimiz olmadan.
Bir sabah eski bir yalnızlık kapıda
Ne zaman dönüp baksam hayalin hep karşımda
Daha verdiğin vesikalığın yanı başımda
Bir işkence gibi dokundun tenime
Bir kelepçe gibi kapandın ellerime
Zafer kazandım ben hayata ait
Mutluluk çizdim kendime ait
Yaşama ait bir sevgili buldum derken
Sen doldun gözyaşlarıma
@@@@@@@@@@@@
Bir şehir olsam tüm kalabalıklar içinde
Bir ülke olsam tüm yasaklar içinde
Bir dünya olsam tüm insanlar içinde
Yinede duramam burada;
bu şehir içinde, senin içinde.
Güneşle doğdun bir sabah
Efkârlı gözlerle doldun
İsyan ettin hemen bu hayata
İnsanlık uyudu
Kör gözlerini bile kapattı
Masum bir çocuk yüzüydün
Suskun bir yanardağ gibiydin
Bükülmez bir bilektin
Yıkılmaz bir yürektin
Yalnızdık geride
Aynada bakarak yüzüne
Dökülüyorum damla damla
Saçlarından süzülerek
Her telde binlerce kez ölüyorum.
Sonra maviye karışıyor adın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!