Durmadan akıp giden
Bir yaşam var içimde ezilen
Bir dünya var içinde yaşanılan
Tek bir sebep var yaşamaya
Tek bir hayat var çekilmeye
Saat gece yarısını beş geçiyor
Gözler tuşları artık zor seçiyor
Radyoda Diyarbakırlı eşkıya bir kıza olan aşkını anlatıyor
Klavye bozuk zaten tuşlarda basmıyor
Bir yanımda çay bir yanımda izmarit kokusu
adında bin umut vardır.
yüreğinde bir deprem.
içinde bir volkan vardır.
kalbinde bir kan.
damarlarında durmadan akan.
Bırak,
Uyanma hiç bu soğukta uyanma,
Yat; hiç düşünme
Üşümesin ellerin, kirpiklerin ıslanmasın.
Dur,
Irmaklardan aktım
Nehirlerden taştım
Denizlerde aradım
Okyanuslarda buldum seni
Sevgiden yoksun kaldım
bilirmisin bizim oraları
bilirmisin çıplak doğan çocukları
sabahları çiğ tutan yaprakları
öğleye doğru güneşte çalışan insanları
bilirmisin ekmeği tuza bandıranları
Kim ağlar sana
Kim yanar sana
Sana dokunurken kim anlar seni
Burada bıraktım sendekileri
Yanımda olmayan
Çocuktu:
Gözyaşı damla damla akıyordu,
Gözlerinin çukurundan sözülerek
Damla damla toprağa gömülüyordu
Çocuktu:
Dosta anlatın bunları
Dostluğu bilenlere anlatın
Uyduruk yalanlara inanmayın
Sahte gülümsemelere aldanmayın
Yaşamaksa hayat dost ile yaşanır
KAÇAK SEVDA
Bizim hiç sevmişliğimiz olmadı.
Hep sevdik mi bir kere severiz derdik
Ve sevilmedik mi hiç sevilmek istemezdik
Hiç çıkmadık sokaklara gece vakitleri.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!