Suyundan mıdır bilmem
Çekilmiyor hasreti
Toprağından mıdır bilemiyorum
Özlemimi almış benden
Benim güzel memleketim
bir dal bir dalı kırarmı
gönül bu hasretliğe dayanırmı
daha gencecikken insan yanlızlığa alışırmı
@@@@@@@@@@@@@@@
geçti bahar soldu yapraklar
kurudu her iklim akan ırmaklar
derinden sancılandı bu topraklar
bir damla suydu ona bakan
bir kuru ağacı, oydu canlandıran
Gün gelir ansızın bir kapı açılır
Perdeler güneşe, kapılar rüzgâra takılır
Candır içinde olduğumuz bazen yıkılır
Durdurmak olmaz giden zamanı
Elbet bir gün yaşamaktan sıkılır
Hep bir şeylere değilmidir isyanımız
Ya bu telaşımız bu hırçın kavgamız
Sineye çeke çeke kendini öldüren kahrımız
Karışmadık mı her karanlığa
Yanmadık mı her güneşe
Kendimi tanıyamıyorum
İnsanları anlayamıyorum.
Paylaşmak varken güzellikleri
Sen sus ağlamakla çare bulunmaz
Konuş, isyan et akan su korumaz
Durmasan haksızlığa karşı yaşananların sonu olmaz
İnsan olan sensen söylediğin yalan olmaz
Ey İnsan bu sensin sen hep yüreklerdesin
Bir uykudur gelip geçen
Bir sevdadır yaşanıp biten
Her an korkak yaşamak istemiyorsan,
Durduramaz kimse seni
Bir çığlık olmak sesler arasında
Biz yarınlarımızı içimizde büyüttük
Dağlarımızı karlara boyadık
Düşlerimizi penceremizin arkasında bıraktık
Hayallerimizi bir durakta unuttuk
Bindik artık sonu olmayan bir trene
Bir ağacın gölgesinde hayallere dalmışım ben
Aradığım seni görüyorum birden
Birden bir kuş uçuyor üstümden
Birden bir korku sarıyor bedenimi
Sen gittikçe kayboluyorsun gözlerimin önünden
Buldum derken seni hayallerimde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!