'İlla, edep Ya Hu' der, irfan ehli taç eder,
Edep ehli olanlar, hayatı etmez heder.
Şehadeti sevenler, bellidir çekmez keder,
Din için, vatan için ,'Bu can emanettir' der.
Mevlana'nın Şems'i derdi ki,' edep imandır ',
Edepsiz söze, edebiyat demek yalandır.
Sanat; irfan verip, halka faydalı olandır,
Zihinde, ruhta manevi bir ufuk açandır.
Evlat eğitmek zordur, sürekli bakım ister,
Dili, dini, bilimsel eğitmek takım ister.
Temel hedef kişilik, iyi insan olmaktır,
Dili, dini, insanı sevenin yüzü aktır.
Gençlikten sonra hızla, aylar, gün gibi geçer,
Varsa nasip, cihanda ab-ı hayatı içer.
Hayat, elde olmayan son nefes ile göçer,
Cennet, cehennem için kul ektiğini biçer.
Kemale ermeye, akıl ve kalp gözü gerek,
Aklına dikkat, gönlüne iman özü gerek.
Dikkat, ebedi saadete terktir sefayı,
Gönülde, sade , İlahi Aşkın sözü gerek !
Nefis denen düşmanın, içten yıkan haindir,
Eskiden, sevgilinin mendili saklanırdı,
Aşıkın gözyaşı ile mendil aklanırdı.
Aşık da maşukunu, kokusundan tanırdı,
Rüyada yüzünü görmeyi, vuslat sanırdı.
Artık, vuslatı rüya sanıp, önemsemezler,
Hayat fanidir, gül gibi, dikensiz gül olmaz,
Aşkının ardından ağlamayan, bülbül olmaz.
İlahi aşk güç verir, fani aşk zaaf verir,
Lakin, hiç aşk tatmayan, hamdır, pişmeden erir.
' Zalim yıllar ‘ diyen güzel, yıllar yılı sevgilimsin,
Sen zalim değilsen, neden çözemediğim bilimsin.
Kimi zaman sussam da, gönlüme tercüman, dilimsin,
Mavi gözlerin gülünce, sen benim mutlu halimsin.
Sen maviler arasında, gülsün, göz açıp gördüğüm,
Seher vakti okunan, şu mübarek huzurlu ezan,
Hatırlatır, kainatta var olduğunu bir mizan.
Tefekkürle oku, ne öğretir Kur’an, nedir izan,
Anlarsın gerektiğini, her ayette secde, iz’an.
Belirle, hangi safta durursun, kimle, nedir hizan,
Hak, cihandaki imtihanı boşa koymamış,
Dünya fani, beş yüz yıl yaşayan da doymamış.
Evlat acısı, çekenlere ciğerde kordur,
Devlet acısı, evlat acısından da zordur.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!