Abdullah Karaduman Şiirleri - Şair Abdul ...

Mutluluk…
Hep merak ederdim
Ama artık etmiyorum.
Çünkü Seni Seviyorum..

Seviyorum demek yetmez,
Tanrıdan sonra taptığımsın
Canımdan bir parçasın
İşte bu benim mutluluğum…

Yine son baharda İstanbul
Ve ben yine hüznün kıyısındayım.
Ne gidişine üzülebiliyor bu deli gönlüm,
Ne de gelişinin heyecanını kaybediyor.

Son bahardayım

Tut isterim yüreğimden
Götürmeni uçsuz bucaksız yerlere
Kanadı kırık kuş gibiyim
Kaldır, bırakma beni yerlerde

Pencerede bekle, ki gelirim

Tutunamadım yaşamaya
Tutunamadım aşka
Bir tek sen vardın
Sende yağlı urgan gibi
Geçtin boynuma...

Bir başka sensiz biten gün
Ve hep seni düşünüyorum
Resmini öpüp yatıyorum
Rüyamda seni görmeyi umarak…

Bir ayrıcalıktır yaşamak Üsküdar da
Batan güneşi ve Sarayburnu nu seyretmek
Doşalmak kıyısında, sahil boyunda
Bir başka olur akşam Üsküdar da

Güneşle birlikte doğar umutlar

Siz savaş nedir bilemezsiniz,
Barut kokusundan kusmadınız ki.
Siz ölüm nedir bilemezsiniz,
Arkadaşınızın gözlerini son kez kapatırken,
Ellerini tutmadınız ki.

Hayal edebilmek GİZEM’i
Yaşayabilmek derinden
Bakmak ve görmek gibi birşey
En beterinden de olsa hayatı...

Ne güzel seni sevmek
Ne büyük mutluluk
Senin sevgine layık olmak
Ne güzel senin evladın olmak

Annem deyip sarılmayı özledim