Abdullah Eren 2 Şiirleri - Şair Abdullah ...

İki bin yirmi

Bir fırtına gibi girdin hayatımıza
Depremler sarstın yüreğimizi
Acılar içinde yoğurdun bizi
Güzel gelmedin iki bin yirmi

İSTANBUL

Uyuyamıyorum sana nazar değeli
Bilmezsin seni ne kadar sevdiğimi
Edatımın bana en güzel emaneti
Ey yeti tepeli nazlı İstanbul

İSTANBUL


Haliçten bir baktım sana
Bulutlar çökmüş başına
Dört bin yıllık tarih ayakta

İSTEĞİM

Bu dünya çok değil senden isteğim
Malda mülkte yoktur dileğim
Kırlarda istediğim gibi gezeyim
Huzur içinde gölümce yaşayım

İSTİYORUM


Stres sıkıntı dolmuş taşmak üzere
Bu bedeni yakıp yıkmak üzere
Kimse halimi anlamaz bir kere

İYİGÜN DOSTU

Ne söyleyeyim bilmem size
Kelimeler düğümlendi ümüğüme
Sözler kifayetsiz kaldığında
İyi gün dostları ben anladım sizi

KADER


Kader dönüp duruyor
Nerede olursun al beni buluyor
Ne ölüyor ne öldürüyor

KAHRAMAN

Dalından kopartılmış
Kursun yemiş yatıyor
Gözleri açık yüzü gülüyor
Ölümle alay yapıyor

KALMAZ SANA

Bak şu yalan dünyanın düzenine
Bal kaymak verir kendini sevenine
Toz pembe geçen güzel günlerine
Aldanma kalmaz bu dünya sana

KANLI GECE

Ankara semalarında uçaklar uçuyor
Sanki gök kubbeyi yarıp geçiyor
Televizyondan baş komutan çağrı yapıyor
Hainler saldırmış güzel ülkeme