Dışarıda çok ışık var
biraz müzik ve karanlıkla yetinebilirim
Özlenmiş olmanın doygunluğuyla,
uyuyabilirim
Hiçbir sabah ruzgarı
nefesin kadar içimi ferahlatmadı
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta