Çok mu üzer seni yedi elemin?
Şekva ettin acı, acı sen demin!
Yoksa kalpte gemleyecek bir gemin?
Her elemden azat eder, El- Emin.
Dertte midir yoksa başın nefsinle?
Kavgan mı var, söz dinlemez hissinle?
Nizadaysa sabah, akşam nefs senle?
Sırf hayırlı dualara de; “âmin”!
Dost edinme ehl-i dünya olandan!
Seç ahbabı, çokça hikmet bilenden!
Hep ırak dur, yılan ile yalandan!
Bu ikiden neler çeker şu zemin.
Vücut sana emanettir Huda’dan,
Geri durma şükranını edadan!
Malik olan kulluk ister gedadan,
“Elestüde etmiş idin ya yemin!
Sokaklarda seller misal günahlar!
Girdap olmuş yutar insi bak gaflar
Beyhudedir şu çekilen eyvahlar!
Dikkat ette gark olmasın ha gemin!
Güvendiğin gençlik kaçar elinden!
Kem kelamlar dökülüyor dilinden.
Yaşlandığın zahir olur halinden!
Bir giderse, geri dönmez şu demin!
İntibaha gelmek demin geçiyor!
Dizin gücü, gözün feri kaçıyor!
Bil verilen tüm fırsatlar uçuyor!
Tövbe edip, arkasından de; ”âmin”!
Cihat ŞAHİN
07.07.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 7.7.2010 18:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Dizin gücü, gözün feri kaçıyor!
Bil verilen tüm fırsatlar uçuyor!
Tövbe edip, arkasından de; ”âmin”!
Bilrce defa tövbe :Amin amin amin
Allaha emanet olun
TÜM YORUMLAR (6)