Ekrem Parlak Şiirleri - Şair Ekrem Parlak

Aşk Türküsü
Ekrem Parlak

Aşkı bana soruyorsan,
Aşk ezgimdir, sevgi sazım.
Aşkı sende arıyorsan,

Herkes rüya görürmüş.
Ben de gördüm işte,
Dün geceydi.
Dostlar vardı etrafımda —

Bir avuç su, yıkıyor saçlarını,
Kezaplı suratını gizlerken nefretin,
Billur damlalar düşer saçlarından,
Koyun gözlerinde yitirilen umutlar.
Sarı beyaz rüyalar düşer yola,
Afganlı güzel duvağını bile yakar,

Benim adım Yamandır,
Dağlarımda dumandır.
Güle hasret bülbüller,
Bana derdin yanandır.

Hısn-ı Mansur söylendim,

Adana’da geçti çocukluğumun çoğu yılı,
Adı, ana gibi, özlemiyle Çukurova’mın.
Sıcağı, bolluğu, baraklarıyla
Söyler Adana elleri,

⸻

Mülteci Bebek


Tayfalar yapılır birlerden, binlerden, yüz binlerden,

Ula Türke
Ekrem Parlak

Sabah üç gibi kalktım, fırladım sokağa,
Yorgan hainlik etti, küstüm yatağa.
Biraz yürümek iyi gelir diye caddelere taşındım,

E günah işledin sen,
“Dünya dönüyor” diyerek
Öküzün sırtında yatmışsın
Kainatı seyrederek.

10 SENTİN SESİ
Ekrem Parlak

İnsanlar yaslanıyor soğuk duvarlara,
Ciğerlerinde marazlı nefes.
Kursakları kuru, elleri öne eğri—

Kargalar uyurken pencerem önünde,
Saat çalar, tam üçü beş geçe.
Bağlarım rüyamdan getirdiğim peçeyi
İki elime…
Koşarım,
Coşarım,