Onur BİLGE
"İpek Böceği’m,
Kendi ellerinle ördün sen o kozayı ve içine gönüllü hapsoldun, İpek Böceği’m. Şimdi sana ben ne diyeyim? “Çık gel oradan, kelebek ol da avucuma kon!” desem, kozayı delmen gerekecek. “Kal orada, sakın çıkmaya kalkma! Sabret! Sabrın sonu selamet!” desem, sonun belli belli besbelli… Kozan delinmeyecek, kurtulacak ama kaynar kazan üstünde kızgın istimle diri diri yanarak can vereceksin!
Öyle bir çıkmaza soktun ki kendini! Her halükârda bir zarar meydana gelecek. Bence en iyisi kozayı delmek ve buraya gelmek! Evliliğini kurtarmak için kendini feda etmene asla razı olamam! Canıma kıyarım da sana kıyamam!
Berfinim,
içimin güler yüzü,
yaşanılası iklimim hoşgeldin...
(adımın çapraz yazılması kimin umrunda...
denize düşen yılana öykünür biraz da...)
Devamını Oku
içimin güler yüzü,
yaşanılası iklimim hoşgeldin...
(adımın çapraz yazılması kimin umrunda...
denize düşen yılana öykünür biraz da...)
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta