028 Ben Her Bahar Gelişinde

Canlanırken bütün doğa, sevinç dolar içime!
Hep bu güzel havalarla neşvünema bulurum...
Kalbim öyle hızlı atar yatınca yeşil çime;
Ben her bahar gelişinde işte böyle olurum...

Baharınan cemre düşer, karlar erir, kış erir!
Yazı yaban, çayır çimen, gözüm gönlüm yeşerir!
Mahzun gönül bir hoş olur, can her şeye boş verir;
Ben her bahar gelişinde işte böyle olurum...

Kırlangıçlar vals yaparken havalarda uçarım!
Koyun, kuzu meleşirken yaylalardan geçerim!
Minik yavrular koşarken kollarımı açarım...
Ben her bahar gelişinde işte böyle olurum...

Papatyanın yaprağıyla sevgi falı bakarken,
Çiçeklerden halka örüp başıma taç takarken,
Öyle huzur duyarım ki sular berrak akarken;
Ben her bahar gelişinde işte böyle olurum...

Yine içim kıpır kıpır, açıldı tüm çiçekler!
Her birini dolaşıyor rengarenk kelebekler!
Deli gönlüm her mevsimi bahar olsa der bekler!
Ben her bahar gelişinde işte böyle olurum...

Karaman-2014/04

TDK:

neşvünema: gelişmek, yetişmek, olgunlaşmak...