Küçüktüm, yetim kaldım, babamı pek tanımam.
Ufacık, tefeciktim...Bir dağ gibiydi babam.
İlm, irfan sahibiydi, bildiğim kadarıyla
Öğretmek isterdi de, yetmezdi benim çabam...
Başı, Toroslar gibi her zaman karlı idi.
Yüzündeki çizgiler, derin akarlı idi.
Çocukları severdi gördüğüm kadarıyla,
Onurlu duruşuyla, çok ta vakarlı idi...
Çokgüzel sesi vardı, her yerden duyulurdu.
Çok ta güzel konuşur, hatırı sayılırdı.
Mektep, medrese görmüş, duyduğum kadarıyla
Bir güzel yazardı ki, hattatlar bayılırdı...
Yaşını hiç sormayın, kırkında öldü babam.
Can kıymetinin çok geç farkında oldu babam.
Görünüşte sağlamdı, sardığım kadarıyla
Çok genç yaşta feleğin çarkında kaldı babam...
Hep elleri havada, gönlü duada gördüm.
Erken göçtü hayattan, çok az dünyada gördüm.
Tam yarım asır olmuş, saydığım kadarıyla
Silinmiş tüm anılar, sanki rüyâda gördüm...
Onun başucunda taş, benim gözlerimde yaş!
Babamdan çok yaşadım, gün gelir yavaş yavaş.
Beni alır yanına, umduğum kadarıyla
Vuslat cennette olsun, kim istemez arkadaş...
Antalya-2008
Halil Şakir TaşçıoğluKayıt Tarihi : 17.1.2008 00:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Benim babam,1958 yılında hayata veda etti.Ben on yaşında idim.Bir baktım takvimlere tam yarım asır olmuş.Haliyle duygulandım ve o günlere taşındım.O haleti ruhiyeyle bu dizeler geldi benim aklıma.Bu şiirin hikayesi budur.Son kıta, son ziyaretimde eklenmiştir.Ruhu şad olsun.........HŞT
Hiçbir şey babaların yerini dolduramaz. Onlar için ne yazılsa yine azdır. Ebedi hayata intikal eden bütün müminler ile birlikte babanıza gani gani rahmetler diliyorum.
Pek akıcı, sımsıcak, sevgi dolu bir şiirdi.
Cennette kavuşmak dileğiyle, bol ilhamlar diliyorum.
Listemde.
TÜM YORUMLAR (151)