Ben Sezâî EFİLOĞLU 1971 yılında Ordu Akkuş Kurtboğaz köyünde doğdum ve ilk okuluda köyümde bitirdim.
Ortaokulu Ünye İmam Hatip ortaokulunda
Liseyi de Çorum İHL de okudum.
89 yılinda devlet memuru olarak çalışmaya başladım. 3 çocuk ve 3 torun sahibiyim.
Küçük yaşlarımdan itibaren türkü söyler maniler yazardım. 1984 yılindan itibaren şiir yazmaya 1999 yılindan itibaren TRT hocalarim Sevgili Salih TANGÜL ve Tuğrul ŞAN hocamdan solfej ve nazariyat eğitimi alarak sözü ve müziği bana âit GÂM DEĞİRMENİ adinda bir album yaparak müzik dü ...
İlk göz ağrım canım kızım,
Yalnız sana geçer nazım.
Ben iç dünyâmda yalnızım,
Dış dünyamda yalnız koma.
İnsanın kızı olmalı
Sevmeyi öğrenmekte bu fukarâ
Dediler dergâha heyecânla gel.
Söylenilen tek şey şu idi bana
Dedi "seveceksen önce yan da gel".
Saymazlar bu demde çiğleri âdem
Sırrını verme demişler dostuna
Boş bulundum sonra, darıldım gittim
Dost bildiğim gitti sattı dostuna
Kendime darıldım yanıldım gittim.
Dedi seninle uğraşmak yorucu
Hasret eşiğine başını koyup
Vusûlatı ayrılıklardan soyup
Sevgiyi bütün gönüllere yayıp
İnsân sevgisiyle yanıp tütmüşüz
Biz aynı duânın avuçlarında
Iyi kötü çirkini
Halkeden yaratan var
Cambazlığın sirkini
Hayvanla oynatan var
Yanlışın ne suçu var
Her canlı muhtaçtır hayr-a ihsâna
Ne hâcet hâlden bilende lîsana
Anaya babaya cümle insana
Diyebilir misin yanlış yapmadım?
Amel-i fâliyetinden tasalanıp
Beni bu âlemde söyle kim tanır
Cürmüyle insanın boş halindeyim
Bazen söylenecek sözler utanır
Sanki bir âşığın hoş dilindeyim
Kokuyor üstümde kân üstüne kân,
Kimlere diyeyim gel derdime yan.
Duygularda deprem aklıma ziyân,
Güneşin alnında kalmışım dostum.
Ne bu günüm düne, ne dün bu güne,
Senin gözlerin şiir
Seni anlatır şâir
Yâr senin hasretinle
Yanmış yıkılmış şehir.
Hangi şiirlerdesin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!