Sözün ayrılık kokuyor
Ayrılık beni yakıyor
Gözüm mis gibi akıyor
Yel estikçe gelir kokun.
Çıkmazsın fallardan çıkmaz aklımdan
Şansımı döndürmeye gelirmisin
Sensiz yanıyorum hemen her gece
Yangını söndürmeye gelirmisin?
İçimdeki sessin içinde miyim
Tutunsam yılana düşsem denize
Alevden tokatlar inse benize
Mutluluk silinmiş rastlanmaz ize
Huzurun hayalini kurabilsem
Hiç uyanmaksızın dalsam uykuya
Mevla yaz başında nisan yaratmış
Aklı fikri güzel insan yaratmış
Anlaşsınlar diye lisan yaratmış
Her insana insan deniliyor mu?
Her tilkiye tilki deniliyorken
Herkes nâtam sende eksik
Bölük pörçük ses gibisin
Şu gönlümden yersin kesik
Sende mi herkes gibisin
Gökyüzünün ellerinden tutunca
Mesh ediyor kâlbim kelâm yutunca
Sözlerin yüreğime oturunca
İsrâf edip beni, iflâs edersin..
Zamanın dili yok ketûmdu kördü,
Vakit biraz varda mekânlar ıssız
Kesif bir gece bulaşıp durdu
Fersiz gözlerimden düşerken ıssız
Umutlar ebruli karanfil açar
Yazan yazar bana seni
Elbet bilir sevgimizi
Ancak bulduk dengimizi
Sensin han'ım sensin yurdum
Kaderim ol nazlı gülüm,
Bunca derdimi taşırken
Nefesim sana öşürken
Beni kim görmüş üşürken
Üşümedim kalbim öldü
Üşüyor asıl bir şeyim
Kime güveneyim kime kanayım
Hangi bir derdime durup yanayım
Kulların içinde çaresiz kaldım
Gel ölüm gel kanımla yıkanayım.
Kader çizgisinden asla çıkamam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!