Ne rüzgârlar doldurdum, eskimiş yelkenime,
Deli deli eserdi her biri sahipsiz göklerde.
Ne denizler tükettim, kalbi kırık bir tekneyle,
Ve içimde ne hüzünler tükettim hiç çalmadığım bir neyle.
.
Her limanda sağnaklar yağdı üstüme, sarışındılar, esmerdiler,
Fakat hiç ıslatamadılar beni, sadece serinlik verdiler,
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bir sevdanın yürekteki titreşimlerini, duygularını anlatan,
okuyanda da bir duygu seline kapılma hissi uyandıran çok
güzel bir şiirdi efendim.
Bütünüyle mükemmel... Ama, beni bu dize derinden vurdu:
'Ve içimde ne hüzünler tükettim hiç çalmadığım bir neyle.'
O çalınmamış neyin insanın içine işleyen sesini yüreğimde duydum. O ney sesinin verdiği hüznü hissettim.
İlhamınız engin bir deniz gibi efendim.
Çok, ama çok derin...
Gönülden kutluyorum.
Sağlık ve mutluluklar dileğiyle, sonsuz sevgi ve saygılar...
Tam puan.
sevda yeelkenlerine ince rüzgarlar takıp getiren güçlü kalemin yüreğinde sevdanı suyu deryalar olsa içecek kadar büyükmüş kutluyorum
İstanbulun üstünden, denizlerin üstünden esen, rüzgar gibi bir şiir...Alabildiğine uyumlu, alabildiğine melodik...Tekneyi daha çok sallıyor o deniz ama batırmıyor...
Kutluyorum sayın Ünal Beşkese..
Bu şiir ile ilgili 13 tane yorum bulunmakta