Nemrut gibi burnunuza
Sinek gire ölesiniz
Deniz çöke üstünüze
Derinlerde kalasınız
Tarlamıza zehir eken
Dallarda mevsimin son meyveleri
Lahanadır sonbaharın feneri
Dağılmış bir dalın bütün fertleri
Her çukurda biri çeker dertleri
Şimdi şiiri boş ver
Sevincimizi veya hüznümüzü
Bir yaşayalım doya doya
Sonra bakarız
Bölmeyelim uykumuzu
Sanki bir teselli mi verdin
Çirkinliğimi fark ettiğimde
Hoşa gider bir laf mı söyledin
Başarısızlıklar sarıldığında yakama
Geri adım mı attın
Var sen
Sigarayı kuvvetle
Beynini telefona sabitle
Kendini mutfağa kilitle
Ne düşündüğümün
Ne hissettiğimin
Ufkunda bir çiçeğin
Doğuyorsun bir güneş gibi
Kaldırıp da başını
Dönmüyor sana
Bahçesinde bir servinin
Yaş yirmi dört gönül yaşlı
Hangi yola vursam taşlı
Fikirlerim birer dişli
Öğütür beni günbegün
Aklım çalışmaz kafamda
Biz
duygu ve düşünce olarak
birbirimize o kadar uzağız ki
birimiz üzülüp bir kenara çekilirken
diğerimiz başka bir kenarda
vur patlasın
Büyüyemiyorsun insanlıkta
Olgunlaşamıyorsun insanlıkta
Zamanı çöpe döküyorsun
Doğamıyorsun iyilikte
Batamıyorsun kötülükte
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!