Biz
duygu ve düşünce olarak
birbirimize o kadar uzağız ki
birimiz üzülüp bir kenara çekilirken
diğerimiz başka bir kenarda
vur patlasın
Nemrut gibi burnunuza
Sinek gire ölesiniz
Deniz çöke üstünüze
Derinlerde kalasınız
Tarlamıza zehir eken
Dallarda mevsimin son meyveleri
Lahanadır sonbaharın feneri
Dağılmış bir dalın bütün fertleri
Her çukurda biri çeker dertleri
Şimdi şiiri boş ver
Sevincimizi veya hüznümüzü
Bir yaşayalım doya doya
Sonra bakarız
Bölmeyelim uykumuzu
Kuşların ötüşü ne güzel
Çiçeklerin rengi ve kokusu ne güzel
Ha unutuyordum
Ağaçlar ve gölgesi ne güzel
Park ne güzel
Gezi ne güzel
Küçücük bir rüzgârla
Kendinden geçip
Dansa başlayan
Boş bir kâğıt gibi kalmış
Nazenin başak tarlaları
Nerde
Adımı
Hastaya, şizofreniye çıkaranlar
Soyadımı bilmiyorum
Ne yapacaklar
Bedenimi
Ne zaman
Bir yaz beklesem senden
Hemen kışlığın kıyametliğin tutuyor
Ve bahar umsam içimden
Yapraklara bir sarartı düşüyor
Bana sitem etmenin
Acısı çok büyük olacak
Kıskanmanız nafile onu
Gönlümde yalnız o kalacak
Falcıdan falcıya koşun



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!