Dostlar
Hiçbir şey bilindiği gibi
Hiçbir şey söylendiği gibi
Hiçbir şey düşünüldüğü gibi
Hiçbir şey duyulduğu gibi
Hiçbir şey sanıldığı gibi
Yesin
Yesin de
Düşünce yesin beni
Yem olayım vura vura parçalayıp yutsun
Kar olayım dağların eteğinde
Doğsun ufkumda zihnimin
Korkarım yakacak bu edaların
Söndüremeyecek yağan yağmurlar
İçimde dönecek kalbim küle
Düşlerime konuk olan hisler var
Korkarım yakacak bu edaların
Evliyim
Ama bu ev gideremedi bir türlü
Ev hasretimi
Ev özlemimi benim
Bu evde hep üşüdüm
Kazaklar battaniyeler
Sensin ey Batı!
Hayâ perdesi yırtılmış,
Ar damarı çatlamış,
Prestiji eksilerde seyreden,
“Müttefikiz”, “Dostuz”
Deyip bir yandan
Bıraktın ayrılığın bana kışını
Vuslatın yazıyla nerde üşüyorsun?
Sırtıma yükledin kasvet taşını
Tüy hafifliğiyle hangi dağları aşıyorsun?
Gittin yaprak gibi soldurup da
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!