Aç meyhaneyi gâvurun kızı,
Bir kaç gemi yaktım,
Bir iki tanede liman.
Onların ateşi düştü yüreğime,
Söndürmeye geldim.
Hiç için acımadı mı deme sakın?
Yandım bende onlarla,
Bir şehrin urgan satılan çarşıları kenevir
kandil geceleri bir şehrin buhur kokmuyorsa
yağmurdan sonra sokaklar ortadan kalkmıyorsa
o şehirden öcalmanın vakti gelmiş demektir
Duygular paketlenmiş, tecime elverişli
Devamını Oku
kandil geceleri bir şehrin buhur kokmuyorsa
yağmurdan sonra sokaklar ortadan kalkmıyorsa
o şehirden öcalmanın vakti gelmiş demektir
Duygular paketlenmiş, tecime elverişli
Onu kaybettiren uçurumlar gibiydi... yıllar evvel duyduğum o felaketli sözleri yıllarca kabuslarda yaşadım da ona soramadım. Sormaya haya ettim de o demeye etmedi. O demese hiç aklımda öyle şeyler yoktu ki. Ben öyle şeyleri hayal etmemiştim hiç. Yüzgöz olmayı ve ona sormaya haya ettim. İnşaallah öyle şeyler yoktur diye dua edip ağladım aylarca. O neden ağladığımı bilmedi. Yıllarca zaman zaman kabus gördüm de ona sormaya bile haya ettim. O ne rahat söyleyiverdi. Ne kolay cümlelerdi. Onu kaybetmeye tahammülüm yok. Hayalimden zorla tutuyorum ellerini, hayır, o uçurumları istemiyorum, düşmeyelim diye.
Beni kaybedeceği yer burası olurdu herhalde. O da bilirdi. Umrunda olmayabilirdi. Bu kadarcık hatırım bile olmayacak kadar değerimi bitirdiğimden midir nedendir bilmiyorum ama beni kaybedeceğini bildiği yerleri yadına almayı, gözüme sokmayı bana reva görmekte onu haklı buluyorum yine.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta