Bu yaşamın çemberini kendimi içinde bırakarak ben çiziklemiştim…
Geç gelen darbeler ve ani darbelerle geçiştiriyordum günlük yaşamımı bu çember içinde… Ve merkezi sendin…
Kaç zamanın keskin darbeleriydi bunlar, kaç sıkıntı darbelerindeydim ki altında örs olmuştum…
Geçiştirmekle yaşamak arasında geçen bu vuruşlar bütün bedenimi sarsarak eziyordu…
Bir türkü yak...
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında
Devamını Oku
Yanık bir türkü yak
Hüznünden kainat ağlasın
Beni anlatsın
Sen ol nağmelerde
Yankılansın dağ doruklarında




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta