Sen üzgünsün diye herkes üzgün mü olacak sanki? Bak dolu mekanlar, çalıyor, çınlıyor davullar, sazlar.
Açsa karnın herkeside aç mı zannediyorsun? Kuruluyor sofralar üç öğün. Bir kuş sütü eksik.
Sanki bir şey söyleyeceksin ve herkes ayacak. Kalkacak millet, seni ayakta alkışlayacak. Yok öyle bir dünya.
Bir şiir yazıyorsun acıdan, herkes okuyor mu acaba?
Okuyanlar bakıyor mu seninle aynı açıdan? Zor.
Bir şey söylüyorsun açıyorsun kalbini, çıkıyor illaki onu da acıtan.
Sen seviyorsun diye herkesi herkeste seni mi sevecek sanki.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta