Biz baharı beklerken,
Kar yağdı bak dağlara.
Elde gül koklar iken,
Hazan düştü bağlara.
...
Yiğitler verip canı,
Hayat getirince bizi ayrılık kavşağına,
Seninle farklı yollara sapalım gitsin.
Gönüllerimizi bağlayan sevda kuşağına,
Bir makas atarak kopalım gitsin.
...
Bir evlilik cüzdanında beraber olmadı adımız,
Nazireyle,Gülismi köyün en nadide gülleriydi,
İkiside gönüllerde bir gül gibi açıpta gitti.
Fadime ninelerse yukarı mahallenin sembolleriydi,
Onlarda cennete bir kuş gibi uçupta gitti.
Aslan emi “Bu dünyada yaşanmaz hemşeri” deyip,
Elinde tesbih,dilinde zikir hiç isyana girmedin,
Seni bulsa da binbir türlü cevr-ü cefa.
Bu dünyada en yakınlarından bile görmedin,
Ne tatlı bir tebessüm ne de bir vefa.
…..
Sohbetin tatlı,muhabbetin doyumsuzdu;hiç bıkılmazdın,
Senden önce yaram,azdı,
Senden sonra yaram azdı,
Bu kalp seni sevmeseydi eğer,
Varlıgın hiç bir işe yaramazdı.
Ne zaman son bulacak bu zemheri?
Dağlarımda bir gün güller açar mı?
Loş karanlık kaplamışken her yeri,
Bir daha ak güvercinler uçar mı?
...
Filizlenir mi tekrar tomurcuklar?
Tükendi artık sabrımında suyu,
Senle savaşacak gücüm kalmadı.
Unuttum şimdi aşk denen duyguyu,
Beni ağlatacak acım kalmadı.
...
Artık senin için bir hatırayım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!