Zindan Şiiri - İsa Güzel

Gönül deryam dalgalanıp dönüyor
Yükselip göz sahiline vuruyor
Seneler ümit güllerimi yoluyor..

Ağlatıp sızlatıyor beni zından
Burda beden darda sıkıntıda can

Yorulmuş çehremde izler bıraktı
kırışmış alnımda kanallar açtı
Hasret tohumunu gönlüme saçtı.....

Bir dert girdabıdır dönüyor zindan
Dönüp masum gönüllerden emer kan...

Saçlarımı körden bir sis kapladı
Duygularım nefsimi ayıpladı
Yüreğime hiçran oku saplandı..

Kabus sahneli bir rüyadır zından
Gerçek düşte hep onu görür insan
Ufacık bir oda sanki bir mezar
Onda uzaklara atılmaz nazar
İçinde ümitler hasretler tozar...

İbreleri durmuş bir saat zindan
Onda tıkanır geçmek bilmiyor zaman