Zihnim arıyorken sonsuzluğa bir kapı…
Zaman da sıkıştırır, “tik-tak”lar arasına.
Ölüm neden kovalar, böylesine hayatı?
Ölüm neden tuz basar, fanilik yarasına?
Bu kadar zelzeleyi kaldıramaz bu yapı.
Nefsim, kısa sevinçler yolunda emeklerken.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta