Zihnim arıyorken sonsuzluğa bir kapı…
Zaman da sıkıştırır, “tik-tak”lar arasına.
Ölüm neden kovalar, böylesine hayatı?
Ölüm neden tuz basar, fanilik yarasına?
Bu kadar zelzeleyi kaldıramaz bu yapı.
Nefsim, kısa sevinçler yolunda emeklerken.
Akşam erken iner mahpusaneye.
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Devamını Oku
Ejderha olsan kar etmez.
Ne kavgada ustalığın,
Ne de çatal yürek civan oluşun.
Kar etmez inceden içine dolan,
Alıp götüren hasrete.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta