Zeynep Karacaa Şiirleri - Şair Zeynep Ka ...

bir taşa dokunur adam
farkında olmadan
tüm taşlar iner kızın yüreğine
sevda dedikleri hafifletmeli
oysa her sabah dökülen taşları sayar kız
her akşam parlatır

aklima çarptı durdu
siyah bir kelebek
bende bıraktığı
kanadını arıyordu .z

kim ki alın teri alnında kurur
korksun güneş ışıklarından
bulutlar alsın ağırlığını onun
kim ki yorulur ortaya bir şey koyar

kimse kimseyi görmüyor artık
kimse kimseye nasıl olduğunu sormuyor
merak ederek
odada duran uzaklık büyüyor

kim yakacak bu ateşi
kim atlayacak üzerinden
bahar geldiği zaman
gözlerini açacak mı hep uyuyan

yapamıyorsun değil mi
tek bir güzel söz
çıkmıyor ağzından
boğazına tırmanıyor

dediler ki kız kulesinin
aşığı pek çoktur
şairler şiir yazar
savaşa çıkar

camdan çiçek
okşasan dökülür yaprakları
saklasan
bir kitabın arasına

kimi pul biriktiriyordu
kadınsa inancını
her yeni an
yeniden nefes alan

gözlerimi kapattım
bir adım daha attım bilinmezliğe
bilindikler ateşin başında
gölgesiz gölgelerini yakar
kuru kalmaktı derdim