Özü gibidir benim öğretmenim
Zeki ve anlayışlıdır benim öğretmenim
Lakin en hoşu odur benim öğretmenim
Eti kemiğini ayrı severim öğretmenimin
Malum en hakikatlısı odur benim öğretmenim
Senin o büyülü sıcak tuhaflığından aldım,
tenime verdim.
Ruhumu korku kaplarken, ruhum çekilirken,
bütün eski yılların hatrına yaşadım.
Bu hayatın haddi hesabı biter mi?
Diğer dünyada hesaba çekileceğiz elbet...
Gecenin sessizliğinde
Odayı korku kaplar
Ne gelen var ne giden
Kapının ardında
Bir şeyler saklı
İnsanların kulakları
Sesinin huzuru, ruhuma kadar eşlik etti.
Nasıl bu kadar huzur dolu olabilir insan?
Aşk deyince ilk sen gelirsin aklıma,
Kalbimdeki bütün damarlar,
senin aşk dolu sözlerinle dolu.
Ruhuma ilaç gibi geliyorsun,
Çocuk oyunu değildi hayat;
sadece zor bir zar oyunuydu.
Onlar çevirirken oyunları,
kuytuların en dibine düştük sessizce.
Berabere de bitince oyun,
Camına baktım, bulamadım seni.
Daha yeni yem vermişsin kuşlara.
Evine baktım, bulamadım seni.
Daha yeni sulamışsın çiçekleri.
Sonra gezdiğin caddelere indim,
bulamadım seni, sokak sokak gezdim.
Eski evin çatısında,
daha yeni bir başlangıç.
Sen patın köşesinde,
ben ise pencerenin kıyısında.
Vaktimiz kısıtlı,
Toprağın altında mısın?
Üstünde misin?
Gökyüzünde misin yoksa yeryüzünde mi
Seni andım dün gece
Yıldızlar bir bakış attı bana
Yokluğunu aratmadılar
İkimizde deliyiz aslında,
daha teşhis konulmadı.
İki deli nasıl bulduk birbirimizi?
Ben S kutubu, sen ise N kutubu,
birbirimizi çektik aynı anda.
Şansın böylesi gönlüme pek uğramaz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!