Zeynep Aydınlıoğlu Şiirleri - Şair Zeyne ...

Yorgun düştüm ıslak kumları adımlamaktan
İzlerinden eser kalmamış ki
Hain dalgalar almış izlerini kumsaldan
Senden kalan anlamlı kum tanelerini

Konyaaltın da yakamozlar ne de güzeldi

seni yaşadıgım zamanlarda
acımasız sille gibiydi hasretin
o kadar sessizdin ki
bir veda etmeden gittin.
gözlerim boşlugun tutsagı oldu
zifiri karanlık gizledi damlaları

Ağıt yakan kuşlar.
Şu dağda bir kuş öter
Yanık yanık gelir sesi
Gagasından düşer ateş

Dinleyenler kor gibi yanar

nasıl özledim seni
bir bilsen
gözlerime
perde gibi gerilsen
kalbime hançer gibi de girsen
o’an yaşamımı yitirsem

KANIYOR AVUÇLARIM
Bir baskı var yüreğimin üzerinde
Yarının üzüntüsü bugünden çökmüş hislerime
Sıkıca avuçluyorum toprakları
Sıkıyor sıkıyor
Acıtıyor avuçlarımı taş kırıkları

bak, bak hele sen
adam hovardaymış yaparmış
bu hak sadece erkelerde vamış
yazık
cahılliginden
asla vaz geçmemiş

Dayanmaya gücüm var mı sanıyorsun,
Bak
Dökülüyor yapraklarım.
Fırtınaya direnemem artık
Kırılır kolum kanadım
Yakar beni yaz sıcağı

Anılarda yaşattığım katıksız sevgi
Benliğime böyle yerleşmiş insan değeri
Büyüklerimizden böyle görmüşüz demek ki
Var mı ötesi arkadaş? İnsan değeri bu.

Üzüm bağlarında çalışan insanlar

GECE 24 ü GEÇERKEN
Usul usul
Sinice iniyor perdeler,
Zampara sinekler vızır vızır tepem de
Gece 24ü geçerken
Sol vuruyor karanlığın acısı,

Seni ben solasın diye sevmedim
Boynu büküldü tüm çiçeklerin
Ellimde kaldı gül demetim
Soldu dünüm,bugünüm, işte sende gittin ömrüm

Gitme sol yanım gitme