Zeynep Aydınlıoğlu Şiirleri - Şair Zeyne ...

Aklımızdasın
Uğurlar olsun
diye diye uğurladık
hak etmemişti
her parçasını
bir yerden topladık

AŞKLA
çiçeklerin renklerini
Şiirime taşıyamadım.
Gördüklerimle
Yazdıklarım ton kaybediyor
Tıpkı

Attila Abi bak bugün ne söylüyorlar,
“Attila İlhan öldü” diyorlar!
Bu kadar da olmaz,
Sen yaşarken, nasıl öldürdüler.. Pes doğrusu
Attila Abi, sen yazdıklarınla,
Yok olanları,

Bir tünek taşı gibi oldun topragım
Gelen dalına tüner.
Giden taşına tüner
Cagılcagıl akan ırmakların mavi akmıyor,yeşilde akmıyor
Sarımtırak oldu
Birde çamur bulandı suyuna toprağım.

Üşümek olur mu,Allah aşkına selvinaz
Mevsim yaz
Kıvılcım düşmüş bağrıma
Bak bana biraz
Tut ellerinle ağustos güneşini
Bedenime vursun ayaz

SEN YOKSUN SEN
Sen uzaklardasın
şimdi,
yalnız mıyım ben
Etrafımda börtü böcekler dolu iken
Kemirgenler var iken

her gece büyürsün göz bebeklerimde...
çeker alırım seni gece zifirinden.
sımsıkı sarılır,
mahvolur düşerim; kor kor yangınına,
şafaklarda hasretime düşüyorsun

SANA DOKUNUYORUM

kadeh’te’ki içkime,
düştün yine ansızın
kadehi her tutuşta
sana dokunuyorum

Çakan her şimşekte
Ellerimle gözlerimi kapattım
Pembe rüyalarıma daldım
Bazen yıldırımlar çarptı beynime,
Sen neredeydin? anne...

Ne eşekmiş ama!
Eşek öldü, semer kaldı
Leş kokusu yayıldı ortalığa
Bakın
Semer,
layık olanlara kaldı