Ah be Zeynebim ne yapmaktasın?
Belli ki yine kendinle sabahlamışsın.
Gözlerin karanlığı benimsemiş gibi…
Karanlık sadece gecelerin olmalı.
Kaldır kafanı gökyüzüne!
Seyret mavileri ruhunda.
Sen maviye tutkunsun.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
ah be zeynep'im ne yaptın sen böyle. yüreğien sağlık güzel bir şiirdi tebrikler.
ah be zeynebim hep tutunduk oysa kendimize, hem kim kalacak ki bize bizden sonra yar...çok güzel konuşmuşsunuz kendinizle, bunu hep yapmalı insan...tebrik ederim...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta