En uzun geceden sayılır
Ayrılığın sabahı.
En ağır yükü
Hafif bulutlar paylaşır.
Göç eder kanadını sardığın kuşlar.
Bağrımda bir gül yine severcesine kırmızı,
Yüzümde akşam ellerimde
Soğuklar üşür,
Anlatamam derdimi
Suç bendedir.
Ve yalnızlık duyulur
Richter ölçeğiyle,
Şiddeti bilinmeyen kırılmalar
Kafatasımın tam sol kısmından,
Derin bir fay hattı geçti.
Ufalandı murakabe,
Bir çırpıda parçalandı,
Pusu kurmuş düşman,
Öfkesi kini al kanlar içinde!
Bir çocuğa savaş açmış düşman,
Yaşlı bir ihtiyarın
Belini bükmüş,
Korkak ;
Asılıyorum senden sen çıkmıyor
Başkasına bir beden bol
Kendine kısa
Ama bana hiç uymuyor
Anlıyorum benden sen çıkmıyor
Bağırıyorum senden ses çıkmıyor
Ateş suyu yakar mı?
Buhar suyun
Yanan tarafı mı?
Su ateşte donar mı!
Ateş yüz derecede kaynar mı?
İnsanın içi yanarken
Kaynana kaynana;
İçten içe kaynama
Döktüğün bardak doldu
Benim de sabrımı taşırma!
Gelin gelin
Yeşil bir elbisem vardı,
Çiçek kokardı
Her taraf
Sonra üstüm başım
Nasıl
Çamur oldu anlatmıştım
Bir kaba sığdırmak
İsteseydim seni.
Ayın yarısını
Ters çevirir
Diğer yarısını kapatırdım üstüne.
O zaman hep dolunay olurdun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!