Zemheri Saatiyle Şiiri - Seyfi Karaca

Öyle her olur olmaza güler gülüşürse
Her kim ise kim,
Tıkırdar dizginsiz daıngırtılara kudurur kişner ortam, manyağa sararlar insanı
Aşırı hormonlaşma ve kimyasallaşma belagatının tam takır tehlikeli iş güçlerdir bunlar
Zararına yaşamaktan ibretlik ve cilissss
Hadi diyelim kirpinin tüyleri diken diken mızrakları vardı
Fırtına kuşlarının poyraz yelkenleri
Kırlangıcın mavi gökleri ve uzak göçleri
Karıncaların katarları, bostanların bahçe bağları
Aslanın kükreyen yelesi horozun her sabah her gece yarısı yat kalk borusu ya sanin neyineydi
İspirtolu çakmaklar gibi aklını dengesini ve bilincini kaybetmiş sapır supur şuursuzluk müsveddesi
İlkel
Kör
Topal
Sakat
Bunak
Cahil
Yobaz
Bağnaz
Senin neyineydi ki de, ıslıksız sessizliklerden rüzgarsız pervanelerden uçurumlara düşen çığlıklarla
Kış saatiyle,
Karanlıkla kuşatılmış sorunlu saplantılarda sürdürülemez ilişkilerde ve kaba taslaklarda bırakarak kendini
İçinde boğulduğu mahrumluk çukurunda şartlı sınırlılığın durmaksızın daha derinlerine gömülen
Hayatını batırıp bitirmeye dair yapılabilecek numaralı numarasız bütün kötülükleri hiç bir duyarlılık gözetmeksizin
Bütün yaşam bedeni karışmış kurcalanmış
Süprüntü ve zibil şeylerden medet dilenir
Muhanet minnet umarlar

Aralık /25