Zekâi Budak Şiirleri - Şair Zekâi Budak

Bülbülün tutkunluğu darb-ı meseldir güle
Âşıkın gönlü yıkık bir hane-i viranmış

Heder etmiş ömrünü Mecnun düşmekle çöle
Aslı boşa beklemiş, Kerem boşuna yanmış

İçerime şüphe girdi
Ne olacak halim benim
Derdim tabiplik dert değil
Derdim bilmez alim benim

Bu aşk ile yana yana

Şu şeytan çarkı dünyada
Boynu bükük garip bizler
Yorulmuşuz dert yüküyle
Dermansız tâkâtsiz dizler

Gözetmeden ünü sanı

Köyün birinde bir gün cemaat namazdayken
İmam boşta bulunmuş yellenivermiş birden

Bakınmış etrafına duyan olmuş mu diye
Huşûyla devam etmiş kıyam, rükû, secdeye

Güneş beynimde kılçık
Bulut başımda tokmak
Ben ezik yârim ezik
Bu ne biçim yaşamak

(Kadıköy /İstanbul - 1976)

''Dön'' dememi bekleme, çık gel gittiğin gibi
Kendin bırakıp gittin, sana ''git'' demedim ki
Bir değil iki değil kırman şu mahzun kalbi
Kendin bırakıp gittin, sana ''git'' demedim ki

(23.06.2006 - S.03:25 - Lüleburgaz)

Bu gün varsam elbette sayendedir Allah ‘ım
N’eyleyeceğin ise meçhûldür yarın beni
Attın aşk ateşine yokken zerre günahım
Bunca yanmışken burda, korkutmaz nâr’ın beni

(04.10.2003 S. 23:35 - LÜLEBURGAZ)

Arkadaş listemden zaman zaman eksilmeler olduğunu görüyorum. Eksilenin kim olduğunu anlayabiliyorsam, aramızdaki samimiyet derecesine göre az ya da çok üzülebiliyorum. Ama kim olduğunu hatırlayamıyorsam pek tabiidir ki üzüntü duymuyorum. Arkadaşlığımdan vazgeçip listesinden beni silmek isteyenlerden önemli ricam, hiç değilse bir mesaj göndererek haber versinler, bileyim. Kimdir diye düşünmeyeyim. Buna hakkım vardır sanırım.

Bir kemiksiz dil yaratmış Yaradan
Ve söyletmiş ona bir sürü yalan
Bilen ne der gören ne der arkamdan
Bilmiyeyim bilmiyeyim ya Rabbi

Anlaşması pek zor imiş el ile

Ey hafızam, maziden bul ve getir o yâri
Saf ve temiz, nazenin, mahcup ve ürkek biraz
Atiye bağladığım ümidlerimle bari
Avunayım yeniden, duyarak büyük bir haz

Bir kere görmek için pencerede yüzünü