İbrahim Durmuş - Zampara Kadın (Cuma Yaz ...

İbrahim Durmuş
169

ŞİİR


7

TAKİPÇİ

Şeffaf sarı kılıçlar kıpır kıpır tozlarıyla hare hare, iniyordu yosunlu kiremitlerin arasından, pastel kökboyaları soluk Anadolu kilimine. Ağustosun bir ikindisiydi. Buram buram sıcak, buram buram yorgun devriliyordu güneş.
Tahta sedirde Ökkeş nefesleniyor, serinliyor, kestiriyordu. Arada bir yaşmağın pullarına gözü ilişiyor, hanımın alnından süzülüp burun ucundan, çenesinden ter damlalarının galvaniz leğende yuyulan çocuk bezlerine ve yeşil sabun köpüklerine karıştığını düşünüyordu.
Yarı uyanık, ara ara laf yetiştiriyordu oflayıp puflayan, avluda çamaşırlarla boğuşan hatununa.
Çamaşırlara kendini kaptırmış oflayıp pufluyordu kadın. Ökkeşe laf yetiştiriyordu ara ara. Adam sadece başını görebiliyordu hatununun, çatlaklarından güneş sızan tahta kapının açıklığından.
Bisiklet üç tekerliydi.
Sıcak insanın tansiyonunu yükseltir, bazen de aklını başından alır.
Hatun dostuyla sevişiyormuş biryandan avluda.

Tamamını Oku