Zembereği boşaldı zamanın
Timsah gözyaşları akarken,
Bir çağrı gibi siniyor gözlerime,
Gözlerinden yansıyan ize isyanım
Geçen zamanı hatırlama yolculuğunda,
Kendimi buluyordum.
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Zaman, zaman kahpe zaman... Zamanın fırıldak oyunlarında varolduğuna bin pişman oluyor insan. Bir sevgiliyi beklersin geceler boyu uykusuz, şişer kızarır gözlerin, sağını solunu yoklasa da hep boş dönecektir ellerin. Zaman ve zamanla insan, göçüp gidecektir zamansızlık boyutuna, dünyayı unuttuğu an.
Zamanın Zembereğinde Boşaldı Gözyaşlarım ; şiirin başlıgı bile yetiyor ne kadar güzel duygusal bir söz ..Önder bey şiiriniz okunduğunda kulakta hoş bir ezgi bırakıyor.. ayrıca şiirin özünde var olması gereken içtenlik..okuyucuna duygusal anlar yaşatıyor.bütün kalbimle kutluyor başarılar diliyorum. tebrikler kardeşim.
İnsanlar çok değişti; dikkat etmek lazım. Biriyle el sıkıştıktan sonra, beşide yerinde mi diye parmaklarını saymak zorundasın. / Tolstoy
Çok etkileyici bir zaman şiiri daha okudum. Zaman şiirlerinizde bizi zamanın adeta imbiğinden geçiriyorsunuz insanı ve yaşananları. Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta