Bir hayalet gibi süzülürüm zamanın kırık aynalarında,
Geçmişin gölgeleriyle yüzleşir, sessizliğe sarılırım.
Her nefesim, unutulmuş bir hikayenin yankısıdır,
Her adımım, görünmez bir kapının eşiğinde.
Karanlık beni saklar, ama yok etmez,
Çünkü yokluk, varlığın en derin tohumu olur.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta