Sen ne güzel bir kızsın sen, Botan’ın kızı!
Yüreğime saplandı gözlerinde ki sızı.
Meğer ne zormuş Mezopotamya da insan olmak.
Hele bir de çocuk olmak.
Dün bir internet sayfasında gördüm seni.
Kar üstünde geleceğini arıyordun,
Ayağın da renkli terlikler vardı.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta