Zamandan İçre Yarından Azade

Yüreğimin hangi yarısına dönsem
Nergis kokulu umutlar

Zamandan içre
Yarından azade

Bir salıncak kurmuşum gönül tahtıma
İpinin bir ucu söğüdün dalında
Öbür ucu sevdamın şarkısında

Salkım salkım şimdi yarınlar
Susmaz bi inanç kıpırdanırken yaşamdan yana
Hızlandıkça hızlanıyorum
Sanki bulutlar parmaklarımın hemencik ucunda
Az hadi gayret desem nefesim maviliğin ezgisine karışacak.

Tanıdık bi alem bu
Toprağa sırtüstü uzanıp
-Gözüm ummanda
Kalbim göğün yedi kat yukarısında-
Bulutları şekillendirdiğim o on yedili yaşlarımın
fütursuzluğunda

“ele avuca sığmaz, bildiğin deli düve”
ya da isterseniz
“ah akılsız, şaşkın işte bu kız” diyin gene siz bana

ihya olmaz bi çılgınlık
safiyetle yan yana

Gel de anlat, “olmaz’ı”
Kışın ardı sıra bahar bereketi olduunu yaşamışım
Çimen kokusu burnumda
Gündöndüler göz ucumda
Şakayık çiçekleri dört bi yanda
yaram kalmadı sol yanımda

Eskisinden de güçlüyüm
Ah bi de anneciğim görebilseydi
Kızının acıları yıkımları aşarak ayağa kalktığını,
/dilimde aryalarla/

Tomurcukların gücü gayri ruhumda
Daha kim ket vurabilir yaşamdan yana arzuma

Söyleyin

Yıkabilir mi inançlarımı daha gelse de tozu dumana katan tufanlar
Ya da
Aynı ateşe düşer mi
ar etmişken İnsanın insana yaptığından, kaburgasının kemiğinden yaradılan

Gönül arzuhalcinin peşi sıra koşup zil takılı eteklerini toplamaya çalışa dursa da
Beyhudedir bu uğraş
Heyecanın dalgası rüzgar güllerini şıngırdatmakta

Mümkünatı yok

bu diyarda
Ket vurulamaz söz geçmeyen umutlara

Gel gör
yer gök
dört bir yan yaşam heyecanı
baca duman duman

şen kahkahalar çınlatmakta ummanı
Kuşlar kanat çırparken gün batımına
Dünle barışmış yarını kucaklamışım
Velhasılı kelam
Andayım anda
Tam da
Zamandan içre
Yarından azade
Kendimle olduğum şu anda.