burnun havada yine
her zamanki gibi
esip geçiyorsun
hal hatır sormadan...
umurunda da değil zaten
ne sevdasız geçen ömrüm
ne yetiştiremediğim işlerim
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
'öyle bir hızla akıp gidiyor ki hayat, -ne hüznü ne sevinci- vakip yok, durup duygularımızı bile yaşamaya insan gibi...' sıkışık saatlerin arasında, bana da bunları yazdırmıştı... neylesek de, ne yapsak da bakmıyor kimsenin gözyaşına...akıp gidiyor işte kendi bildiğince (bu, başı sonu bilinmez sır: zaman) ...akıp gidecek, akıp gelmişse nasıl şimdiye kadar... en içten dileklerimle. d.demir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta