Zaman mekan karışmış kaygılar endişeler benim zürriyetim gibi hayatıma yerleşmişti, başımı dôndüren beni sarhoş eden bir rüzgar esti bir sabah doluverdi gônlümün bahçesine, canlandırdı yeşilimi mavimi ağaçlarıma türlü yemişler verdi, kurumuştu su veren kuyularım zem zem çaglar oldu betonlarım taşlarım, güneş vurdu kar dolu saçlarıma buzlarımdan sıyrıldım, tuttum pamuk ellerini gôtürdüm kalbimin merkezine tahtına oturttum.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta