Zaman mekan karışmış kaygılar endişeler benim zürriyetim gibi hayatıma yerleşmişti, başımı dôndüren beni sarhoş eden bir rüzgar esti bir sabah doluverdi gônlümün bahçesine, canlandırdı yeşilimi mavimi ağaçlarıma türlü yemişler verdi, kurumuştu su veren kuyularım zem zem çaglar oldu betonlarım taşlarım, güneş vurdu kar dolu saçlarıma buzlarımdan sıyrıldım, tuttum pamuk ellerini gôtürdüm kalbimin merkezine tahtına oturttum.
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta