Zaman tutuklu bırakırdı insanı viran bağlarda ahuzar olurcasına
Sakladığı dehlizleri an be an yaşatırdı bir anlık düzlemin düzlüğünde
İnandırırdı ortaya çıkacağını inandığı değerleriyle sus pus ederdi
Su testisi misali dolar ve boşalırdı içindekilerle beraber kimi zaman
Dem almışlıklar belli belirsiz yaşamın oyalı dantelasında işlenmekteydi
Tünellerin kimsesizliğinde gülümseyendi uydurmadan yaşatırdı değerlerini
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta