Zaman tutuklu bırakırdı insanı viran bağlarda ahuzar olurcasına
Sakladığı dehlizleri an be an yaşatırdı bir anlık düzlemin düzlüğünde
İnandırırdı ortaya çıkacağını inandığı değerleriyle sus pus ederdi
Su testisi misali dolar ve boşalırdı içindekilerle beraber kimi zaman
Dem almışlıklar belli belirsiz yaşamın oyalı dantelasında işlenmekteydi
Tünellerin kimsesizliğinde gülümseyendi uydurmadan yaşatırdı değerlerini
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta